মোক অলপ দুখ দিয়া

মোক অলপ দুখ দিয়া

দিগন্ত যাদৱ শৰ্মা

মোক অলপ দুখ দিয়া।

সুখৰ সাগৰত ককবকাই মই আজি নিস্পান হৈ ৰ'লো।

মোৰ হিংসা হয় তোমালোকৰ দুখবোৰ দেখি।

মোৰ হিংসা হয় তোমালোকৰ উৰুখা পজাবোৰ দেখি।

মোৰ হিংসা হয় তোমালোকৰ চকুপানীবোৰ দেখি।

আৰু হিংসা হয়-

যেতিয়া তোমাৰ দেউতাই অৰ্ধ-দিগম্বৰি দেহাৰে কাম বিচাৰি যায়,

আৰু তোমাৰ মায়ে খালি টেমাত তোমাৰ বাবে খোৱা বস্তু বিচাৰে,

আৰু আশা কৰে যাতে তেওঁ হাতত খাদ্যৰ টোপোলা এটা লৈ সোনকালে উভতি আহে।

মোক সুখৰ পৰা মুক্ত কৰা।

মোক এই শীত-তাপ নিয়ন্ত্ৰিত কোঠাৰ পৰা তোমাৰ উৰুখা পজাটোত লৈ যোৱা।

মোৰ গাত থকা দামী সাজযোৰ খহাই পেলোৱা,

মোক অৰ্ধ-উলংগট দেহাৰে থাকিব দিয়া।

মোক 'কে.এফ.চি', ‘মেকড’নাল্ড'ৰ পৰা মুক্ত কৰি লৈ যোৱা।

ৰাতিপুৱা খালি পেট থাকি মই অপেক্ষা কৰিম বেলি লহিৱাওলৈ,

তেওঁ কিবা এমুঠি আনিব

আমাৰ মুখত দুখৰ হাহিঁবোৰ বিৰিঙাব।

মোক অলপ দুখ দিয়া।