নিশ্বাস (অসমীয়া ব্লগ)

হগাৰ সমান অশান্তি নাই :: ছাত্ৰাবাসৰ এডোখৰ ( ৯ )   ঠিক এনেকুৱা এটা পৰিস্থিতিৰ আৱিৰ্ভাৱ হ ’ লে কি কৰিব লাগে অথবা কি ক ’ ব লাগে মহাবিদ্যালয়খনৰ শেষ ষান্মাসিকৰ ছাত্ৰ বিকাশদাই ভাবি উলিয়াব পৰা নাই। চাৰিবছৰ এই আবাসতে থকাৰ পিছতো এনে এটা পৰিস্থিতি কস্মিনকালেও উদ্ভৱ হোৱা নাছিল। বিকাশদাৰ খঙে উঠিছে নে হাঁহি উঠিছে নিজেও যেন একো উৱাদিহ নোপোৱা হ ’ ল। চাঁত কৰে বীৰবল আৰু আকবৰৰ গল্পটো মনলৈ আহিল। আকবৰে যে এদিন ৰাজসভাত সুধিছিল - : আটাইতকৈ সুখ ক ’ ত পোৱা যায় ? : জাহাপনা , হগাৰ সমান সুখ নাই। - সেইয়া আছিল বুধিয়ক মন্ত্ৰী বীৰবলৰ উত্তৰ। উত্তৰ মনঃপুত নোহোৱাত সম্ৰাট আকবৰে ৰাজসভাত আন আন সকলৰ সন্মুখতে বীৰবলক ককৰ্থনা কৰিছিল। বীৰবলেও ইয়াৰ সমুচিত কিবা এটা কৰিবলৈ চল চাই থাকিল। সুযোগ বুজি এদিন বীৰবলে সম্ৰাটক ঘৰলৈ নিমন্ত্ৰণ কৰিলে। বিবিধ ব্যঞ্জনেৰে সম্ৰাটক উদৰ পুৰাই খুৱালে। শেষত দৈ - মিঠায়েৰেও আপ্যায়িত কৰিলে। সম্ৰাট আকবৰেও জুতি পাই খুব খালে। তাৰপিছত বীৰবলে সম্ৰাটক লৈ নৌকা বিহাৰলৈ ওলাল। কিছুদূৰ যোৱাৰ পিছত সম্ৰাটক ডাঙৰ বিধে ধৰিলে। বীৰবলক ক ’ লে - : বীৰবল , নৌকা পাৰলৈ চপোৱা। মোৰ পেটতো জোৰেৰে খা...