নিশ্বাস (অসমীয়া ব্লগ)

প্ৰাচীন কালৰ পশু চিকিৎসা সম্বন্ধে কিছু কথা কবলৈ লৈছোঁ । আদিম কালৰ পৰাই জীৱ - জন্তুসমূহ মানৱ জাতিৰ সহবাসী হৈ আছে । আৰু মানৱ জাতিয়ে ইয়াৰ ভিতৰত কিছুমান জীৱ - জন্তুক নিজৰ জীৱন ধাৰণত সহায় হোৱাকৈ ঘৰচীয়া কৰি লৈছিল । পুৰণি আখ্যান , সাধুকথা আদিত মানৱ জাতিৰ লগত জীৱ - জন্তুবোৰৰ সহাৱস্থান সম্বন্ধে বিশদভাৱে বৰ্ণনা কৰা আছে । গতিকে মানুহৰ লগত বিভিন্ন জীৱ - জন্তুৰ আত্মীয়তাৰ যোগসূত্ৰডাল অতীজৰে পৰাই বান্ধ খাই আছে । বিভিন্ন তথ্যাদিৰ পৰা প্ৰাচীন কালৰ পৰাই যে পশু চিকিৎসাৰ ব্যৱস্থা আছিল সেই কথা জানিবলৈ পোৱা যায়। সেইসময়ত যাতায়তৰ সুবিধাৰ বাবে হাতীৰ ব্যাপক প্ৰচলন আছিল। মহাভাৰত তথা কালিকা পুৰাণ অনুসৰি যুদ্ধত ব্যৱহৃত হোৱা ৰথসমূহ হাতীয়েহে টানিছিল। বব্ৰুৱাহনৰ বিশাল সেনাবাহিনীতো কেইবালাখো হাতীৰ লগতে ঘোঁৰাই টনা ৰথ আছিল বুলি কোৱা হয়। আৰু নিশ্চয়কৈ কব পৰা যায় যে তেতিয়াৰ পৰাই হাতী - ঘোঁৰাৰ চিকিৎসাৰ ব্যৱস্থা আছিল। প্ৰধানকৈ লিখিত ৰূপত হাতীৰ চিকিৎসা ব্যৱস্থা সম্বলিত তথ্যাদি পোৱা যায় বিশেষ