নিশ্বাস (অসমীয়া ব্লগ)

: কেইদিনমানৰ পৰা দেহ মন বৰ ভাল লাগি আছে অ ' । : অ ' বুজিছোঁ ! তাৰ মানে এইকেইদিন তোৰ মুগাটোৱে পেট ভৰাই খাবলৈ পাইছে নহয়নে ? : ও ! বহু দিন বিতুলৰ ককাক ঘৰত নাছিল যে । দহ - বাৰ দিনমান হ ' ল ঘুৰি অহা । তীৰ্থ ভ্ৰমণ কৰিব গৈছিল বোলে । এমাহৰো বেছি দিন ! তেওঁ দৈনিক ৰাতিপুৱাই উঠি বৰ সুন্দৰকৈ বৰগীতবোৰ গায় - “ তেজৰে কমলাপতি পৰভাতে নিন্দ । তেৰি চান্দ মুখ পেখো উঠৰে গোৱিন্দ ।। ” আবেলি হ ' লে আকৌ বিতুলৰ ভনীয়েক তৰাই চোতালত আইতাকৰ লগত বহি বহি গীত গাই থাকে ! মই ৰ ' লাগি শুনিয়েই থাকো । তায়ো নাছিল নহয় কেইবাদিনো । গৰমৰ বন্ধ আছিল বাবে মোমায়েকৰ তালৈ গৈছিল । তায়ো যে কি সুন্দৰকৈ গীতবোৰ যোৰে - “ পকা ধানৰ মাজে মাজে সৰু সৰু আলি ঐ সৰু সৰু আলি । আলিত পৰি গীত জোৰে জাক বালিমাহী ……” ইমান শান্ত , কোমল স্বৰৰে গীতবোৰ গাই যে কেতিয়ানো মোৰ ওহাৰখন ভৰি উঠে গমেই নাপাওঁ । পাত্ৰটো ভৰি উঠিলে বিতুলৰ দেউতাকেও বৰ আনন্দ পায় । মোৰ দেহটোত মৰমেৰে হাতো বুলাই দিয়ে । মুগাই