নিশ্বাস (অসমীয়া ব্লগ)

: খুড়া ভাড়াটো দিব। : হেৰা! বাছবোৰৰ ভিতৰত যে লিখি থোৱা থাকে- “দহ পইচাত এটকাৰ ভঙনীয়া নহ’ব।”   দেখা নাই যে! মই আৰু দুখনমান বাছত উঠি চালোগৈ। কিয় মছি পেলালা তোমালোকে? চিনাকি মাত এটা শুনি ঘূৰি চাই দেখোঁ ৰমেন! হাতত পুৰণি দহ, পাঁচ পইচাৰ মুদ্ৰা দুটামান লৈ ‘কণ্ডাক্টৰ’ৰ ফালে আগবঢ়াই দিছে। কমবয়সীয়া ল’ৰাটোৱেও ৰমেনৰ ফালে অদ্ভূত চাওনি এটা দি হাত নেমেলাকৈ পিছৰজনৰ পৰা ভাড়া খুজিবলৈ লৈছে। ৰমেনক চিনি পাইনে? গুৱাহাটীৰ উলুবাৰীৰ পৰা শৰণীয়াৰ ভিতৰেদি চানমাৰিলৈ যদি আপুনি কেতিয়াবা অহা যোৱা কৰিছে তেন্তে তাক এবাৰলৈ হ’লেও দেখিব পাৰে। নহ’লে দিনৰ ভাগত গনেশগুৰিৰ আশে পাশেও কেতিয়াবা দেখিছে। কেতিয়াবা পানবজাৰ অঞ্চলতো ঘূৰি ফুৰে। আজিকালি ৰমেনৰ মাথাটোত এটাই মাথো চিন্তাই দোলা দি থাকে। ৰমেন মৰিব নেকি? আগতে আইতাকৰ মুখত শুনিছিল মৃত্যু ওচৰ চাপি অহাৰ লগে লগে বোলে পুৰণি বহু কথাই দেহ-মনটোক আৱৰি ৰাখে। ৰমেনৰ মনত পৰিল, সপ্তম শ্ৰেণীত থাকোতে আইতাক ঢুকুৱাৰ কথা। সেই সময়ত আইতাকে প্ৰায়ে কৈছিল ককাকৰ কথা। তেজপুৰৰ চাকৰি কৰি থকা ককাকে বন্ধত আইতাকৰ বাবে কপাহি কাপোৰ এযোৰ আনিছিল। এদিন ৰাতিপুৱা উঠি ৪০-৫০ বছৰ আগৰ সেই কাপোৰযোৰ বিছাৰি তোলপ